Kapitein Jules Roisin stuurde regelmatig fotografische en kunst-kaarten
naar Oise, Pont sur Maxime. Hij was gelegerd in Blida, nu 5de grootste
stad van Algerije destijds vanwege de militaire ziekenhuizen en
legerplaats waarschijnlijk groter. Ik las ook dat de stad ook in die tijd al
eens was vernietigd! Paarden , Arabische bevolking, Ottomaanse of Turkse
soldaten, Marokkaanse Berber troepen die met de Franse onderdrukker
samenwerkten destijds. Ook zie je her en der een Toeareg en een Berber
een valkenier en een paarden divisie langskomen, de kaarten lopen van ca.
1903 tot en met 1935 maar de nadruk ligt echt voor de Eerste
Wereldoorlog. Intiem is het document van deze zoon aan zijn ouders. Ik
vermoed zo maar even dat de tas met afweer amulet Oog een Berber of
Toeareg handgemaakt koloniaal tasje is voor notities te velde van deze
heer. welke hoogstwaarschijnlijk een kapitein was welke zodra de post
ging over of uit Casablanca kwam, hij zijn zegel stempel met rangorde
‘ moest ’ drukken op deze kaarten.
Ik geloof niet dat je er veel strategische info uit kunt halen, alleen de
weersomstandigheden en belangrijke algemene zaken vanuit de kolonie
zullen waarschijnlijk wel na controle zijn goedgekeurd. Titel van het door
mij gepubliceerd historisch fotokaarten album; Algerije koloniaal Frans
gebied, gefrankeerde en beschreven fotokaarten , etnografie van de
Arabische bevolking en Berbers, en een koloniaal lederen tas uit Algerije;
(enkele uit Marokko) met afweer amulet oog, waarschijnlijk van Capitain
J. Roisin , de kaarten stuurde hij uitsluitend aan zijn ouders of familie
Roisin te Oise (tas Toeareg of Berber) kaarten uit1903 tot 1935.Sanza of duimpiano, Afrikaans, Algerijnse koloniale kaarten en de tas met Toeareg of Berber invloed waarschijnlijk van de heer Capitain Jules Roisin.
Het is tamelijk moeilijk om betaalbaar aan goede etnografische kaarten,
beeldmateriaal te komen, de overspannen markt vraagt de hoofdprijs en dat
zeker voor antieke fotografische historische kaarten. Soms betaal je 7,50
tot 15 euro voor een gangbaar kaartje. Deze Roisin uit de Blida (&Oise)
Kolonie verbinding is van historisch groot belang. Er staat informatie in in
geschrift en in beeld. Weinig zie je zo een ruime collectie (ruim 90 stuks)
aan een familie door1 persoon toegestuurd en bijeengehouden voor het
nageslacht in deze formidabele conditie. Met een gerust hart kan men dit
een prachtig historisch koloniaal Noord Afrikaans historisch document
noemen en behoort het feitelijk in een museum thuis. Ik ben zelfs geneigd
het niet aan Frankrijk te schenken maar aan een museum in Algiers of
misschien zelfs in het huidige Blida, ik heb de gemeente Blida al een
voorstel gedaan!
Jean Geiser was een Zwitsers fotograaf die Oriëntalist was en veel naakten fotografeerde, waarschijnlijk zijn de buikdanseressen en de Ouled
Nail meisjes uit die tijd ook van zijn hand! De meeste fotokaarten komen
uit zijn studio. Het lijkt er op dat de heer Geiser bij deze series alhier
geplaatst met de Fransen Collaboreerde om ook serieus werk te leveren
voor de Franse Koloniale en Militaire en Handelsdepartementen!Het is de waan van de overheerser die de gastvrijheid uitbuit en uitholt en
met de heersers mee rolt.
De echte waarde ligt tussen de 7,50euro tot 150 euro per stuk bij deze
collectie. Dat geeft aan dat het veel kostte om te maken en het inmiddels
ook schaarse werkjes zijn en eigenlijk echte foto ’ s soms zelfs diepdruk
albumine en kunstdruk lithografisch kleurenwerk. De echte waarde zit hem
in de schoonheid en de historische dieptegang. Beelddocumenten met zegels
en soms tekst kunnen hoofdstukjes toevoegen waar onderzoekers naar op
zoek zijn. Historisch bewustzijn van Frankrijk ligt in een ontkennende
kramp terwijl er wereldwijd bezinning komt over de fouten in het verleden
en de consequenties die men daaruit wil trekken!
Repatriatie betekent geroofde cultuur en documenten daar terug aanbieden
waar men het wil en kan koesteren voor het land en voor haar nageslacht.
Daarmee creëren we goodwill en bewustzijn. Een hautain overheersers
beeld is net zoiets als een uit de tijd geponeerd katholiek overheersend
beeld in onze tijd doen landen. Het zegt ons dat we toen anders waren,
geloofden en handelden dan nu, het maakt ons dialectische bewustzijn
groter en ons daarmee hopelijk ook wat beschaafder.
Blida was founded in the early XVI (16th) century. The word Blida originates from
the classical Arabic word 'Boulaida', meaning small country or city. It is the
diminutive of the Arabic word bilad (country)/belda (city), which becomes in Algerian Arabic dialect Blida and used by the French during their colonisation of Algeria.Blida was blessed with natural water resources and fertile lands. It would go on to become the capital of the Mitidja region in Algeria. Blida's history is part of thewhole region's history.
The French invasion and the local resistance;
The French army took control of Blida seven years after their invasion of Algeria in 1830. There was fierce resistance from the habitants and local tribes of Blida and the neighbouring towns and villages in the Mitidja region.
According to historical reports, on the 5th July 1830, just eighteen days after the fall of Algiers, the French army walked towards Blida and its neighbouring areas in the Mitidja region. Led by De Bourmont, commander of the French army, more than a thousand French soldiers took part in this mission. According to the French, this was a supposedly easy and simple military expedition.
However, all did not go according to plan as the French fell under an organised ambush in Blida; led by the local tribes of Beni Salah, Beni Misra and many other tribes in the Mitidja plains. The French swiftly returned to Algiers. Notably, this was one of the first armed resistances against the French occupation.
Bab Edzair French garrisson attacked by the localsA further attempt occurred in November 1830, this time led by Genaral Clauzel. The French headed to Medea with the aim of removing the Bey of Titeri (Medea,) Mustapha Boumzerag, from
power. Part of their mission when heading to Medea, was to secure and control the town of Blida. A French garrison was built in Bab Edzair to control the area; a few hundred French soldiers were stationed here while the remaining soldiers headed towards Medea. A bloody battle between the local tribes and the French army took place near Medea, allowing the latter to enter Medea, replacing the
Bey and building their garrison. Meanwhile, the French garrison, which was set up in Bab Edzair, was attacked by the local tribes of Blida. It is reported that the French soldiers were running in all directions in a state of panic and
fear when the attack began. A false message circulated among the locals that French soldiers had returned from Medea, causing the local fighters to retreat into hiding, fearing they would be
outnumbered. Nonetheless, the civilian population heavily paid the price of resistance. This included the elderly, women and children. The town of Blida and its neighbouring towns and villages suffered enormously under the French military expeditions. According to some reports and writings, in November 1830,
the French colonial army committed massacres in both Blida and in the region of the Mitidja against non-armed civilians.
Blida 'the military garrison'
Years later, during the period of 1836-38, the French built military garrisons in Dalmatie (east: present-day Ouled Yaiche) and Minich (south: present-day Bab
Erahba); adding camps in Joinville (north-west: present day Zabana), Montpensier (north-east: present day Ben Boulaid) and also Chiffa and Beni Mered.
This was with the aim to militarily control the area surrounding Blida. Nearly half of the town became a‘ military garrison ’ during the time of the French
colonisation of Algeria. However, it was not until 1839 that the French army took full command of the town. They built military camps, posts and garrisons
for their troops, all in order to control the town and its surroundings areas. This was also a military strategy for the French to display its colonial might and power
to protect their own community.
above; LYCEE IBN ROCHD: War memorial plaque.
Het etui is gemaakt voor een koloniaal met echt leer uit Algerije en Berber of Toeareg tekens zoals op de gezichtstatoeages. Waarschijnlijk was de Capitain en dus de schrijver de eigenaar.
FINIS
