dinsdag 10 augustus 2021

Parvati, het antieke beeld zou ook een Bayadere of Devadasi danseres-godin kunnen zijn.

 Ik ben nu bezig met een artikeltje over een antiek beeld, vermoedelijk Parvati, het zou ook een Bayadere of Devadasi danseres-godin kunnen zijn. In de archaïsche vorm zie ik verfijnde Newar kenmerken of Noordelijke India-stijl. 





Parvati standing on lotusbud, ca 1780-1800 Nepal or Boarder India 








Het kan zijn dat haar montageplek links voorheen plek gaf aan haar ega Shiva (zie Eloracave). Parvati raakt me vanwege Ganesha, vorige maand vond ik een
stambronsje van Ganesha met een hele kleine Parvati op zijn schoot, een zeldzame verschijning.


Toen Parvati een zoon kreeg werd deze binnen dagen reeds een knappe man, terwijl ze hem met liefde naakt baadde kwam Shiva haar echtgenoot en uit woede onthoofde hij de vreemdganger waarvan hij niet vermoedde dat het zijn zoon was, hij zond zijn mensen uit om het eerste beste hoofd te snellen en plaatste dat op de nek van zijn zoon. U raadt het al, het was een olifantenhoofd, vanaf toen heette hij daar hergeboren, Ganesha. 

 Ik heb een wat stijver polychroom Nepalees Parvati beeldje en een mini Parvati bronsje. Allen voeg ik toe aan het (dit) artikel. Ergens zijn er nog fijne krasjes -op haar voorhoofd- van de Vibhuti stip te bespeuren. Het kan zijn dat dit beeld aan een gebouw vast zat en polychroom was.
Door leeftijd is het mat geworden, echter zijn de extremiteiten mooi gepatineerd, wat duidt op een hoge leeftijd. Ik wil wat betere foto's van haar maken om haar recht te doen wedervaren. Ik vond het gezicht haast mannelijk net zoals mijn polychrome beeldje van haar met die stijve straffe blik.

 

                                                            Vibuthi
 
 

In de uitleg van haar oorsprong komt dat terug, ze was eerst half man /half vrouw, pas toen Shiva werkelijk verliefd op haar werd door een pijl van Bacchus lees Kamadeva kon de 2e echte echt plaatsvinden. Devadasi' s waren een kaste tempel danseressen, vroeger ook Bayadere genaamd, vergelijkbaar met kuise Delphi priesteressen, de dans zoals ook in oud Griekenland bij de Auletriden, was een hogere kunstvorm , schoonheid en dans een zijn Oosters vaak zeker voorbodes
tot een hogere vorm van ascese.












                                zigzag lines and a sun Vibuthi



Deze ascese vind men terug bij de oorsprong van Quan Yin welke als man begon en later vroom en kuis mannen/mensen bekeerde door haar verschijning. Man/vrouwprincipe, van mannen-cult naar
de moeder heerschappij!


Na dit onderzoekje is mijn conclusie dat het een (Uma)Parvatibeeld is ooit verbonden met haar man Shiva. Een liefhebber heeft er een speciale sokkel voor gemaakt om haar te conserveren, eleveren, zo stond ze ergens in een kamer op een school nabij Heerlen 40 jaar lang te pronken. Wat ik leerde was dit, man en vrouw wisselen soms mystiek tantrisch de rollen met elkaar, mens als emanatie van mens, anders naar de sekse durven te kijken en de hormonen overstijgen middels kunst!


                                                Goddess of Dance



                                                Parvati from Samoa









                        Polychrome Nepalese Parvati with a manly gaze.






Repaired foot and great patina on the external parts and abundant jewellery.






                                        Elora cave, Shiva and Parvati
                                    Shiva en Uma (oervorm van Parvati)

                                                Tribal bronze Parvati


                                        Tempelidolen Parvati' s uit Nepal






Vibuthi dot explained.

 

 

Begrippen;

 
Parvati; (Sanskriet: पावती) is een Hindoeïstische godin. Ze is de dochter van Himavat. Ze wordt ook Uma of Aparna genoemd. Parvati wordt meestal gezien als de belangrijkste hulp, en echtgenote, van Shiva. Shiva en Parvati hebben samen twee zoons gekregen, Ganesha en Skanda (Kartikeya). Zij worden vaak met z'n vieren afgebeeld op de berg Kailash. [1] Haar huid was eerst zwart, maar na zware verstervingen gaf Brahma haar een gouden huid. Vanaf die tijd werd
ze ook Gauri (Gouden) genoemd.


Shiva; Shiwa of Śiva (Sanskriet: शिव) is het hoogste goddelijke wezen binnen Ishvara, een van de grote tradities binnen het hindoeïsme. Met Brahma en Vishnu vormt hij de Trimurti van schepper- instandhouder-vernietiger. Shiva is de vernietiger. Andere namen van Shiva zijn: Tryambaka (de drie-ogige), Mahakala (Grote Tijd), Nilakantha (Blauwe Nek) en Sri Kanta (Hij wiens nek mooi is),
Girisha (de Heer van de Heuvels), Sankara, Hara, Gangadara (Drager van Ganga), Nataraja (Heer van de Dans), Ardhanarishvara (de heer die half vrouw is) en Bhagavat (Heer). In zijn verschijning als Panchanana (Vijf-hoofdige) treedt Shiva als geneesheer op. Met zijn echtgenote Parvati bewoont
Shiva de berg Kailasa in de Himalaya.

Ganesha; (ook wel Ganesh, Ganapati Tantra, Ekadanta of Vinayaka) is in het pantheon van het hindoeïsme de deva met het olifantenhoofd. Hij is de god van kennis en wijsheid, neemt hindernissen weg en is de beschermheilige van reizigers. Zijn vahana, voertuig, is een muis of een rat genaamd Mashika. De hindoes bidden tot Ganesha voor ze aan iets nieuws beginnen, zoals een
nieuwe baan of wanneer ze verhuizen. Ganesha is de zoon van de god Shiva en de godin Parvati, die eigenlijk tezamen in de kosmogonie van het hindoeïsme symbool staan voor de eenheid van alles. Daarbij staat Shiva voor het subjectieve bewuste en Parvati voor het energetische materiële.
Een beeld van hem staat vaak op splitsingen van wegen in India, zodat hij de reizigers kan helpen als ze een keuze moeten maken en een nieuwe weg inslaan. Ganesha staat altijd aan het begin van iets, een eerste impuls.


Devadasi; In Southern India, a devadasi was a female artist [1] who was
dedicated to worship and serve a deity or a temple for the rest of her life. The dedication took place in a Pottukattu ceremony that was somewhat similar to a marriage ceremony. In addition to taking care of the temple and performing rituals, these women also learned and practiced classical Indian artistic traditions such as Bharatanatyam, Mohiniyattam, Kuchipudi, and Odissi. Their social status was high as dance and music were an essential part of temple worship.
After becoming Devadasis, the women would spend their time learning religious rites, rituals, and dances. Devadasis were expected to live a life of celibacy, however, there have been instances of exceptions.


Vibuthi; (Sanskriet विभूतिः IAST vibhūtiḥ) kent in het hindoeïsme verschillende betekenissen, waarvan de bekendste die van gewijde as is. De letterlijke betekenis is: doordringend, overvloedig; luister, kracht, glorie, macht, en weelde. Verder kan het verwijzen naar een bevrijde/verloste ziel in een belichaming waarvan het ego niet meer is (het ego is als het ware vergaan tot as), ook
bovenmenselijke macht (acht faculteiten die vooral aan Shiva worden toegeschreven, maar door toewijding aan deze godheid ook door mensen zouden kunnen bereikt worden[1]).


Vibhuti (as) kan een samenstelling zijn van:


As verkregen bij het verbranden van planten
As van gecremeerde lijken
As van verbrande gewijde koeienvlaaien en melk
As van Holikadahan holi


Vibuti is een attribuut dat bij het godsaspect Shiva hoort. Volgens de hindoe is het
geneeskrachtig/helend en valt onder gezegende/geofferde spijs (prasad) op basis van de afkomst. Binnen de hindoereligie is de grootheid van vibhūti of Heilige As welbekend sinds duizenden jaren. Vibhuti is gewijde as die voornamelijk gebruikt wordt door de toegewijden van Heer Shiva. Ook de toegewijden van Heer Ganapati en Heer Muruga gebruiken vibhūti. Het insmeren van verscheidene
delen van het lichaam met Heilige As wordt in de spiritualiteit beschouwd als de hoogste weelde. Grijs vibhūtipoeder stelt het eindstadium voor van alles ("van stof tot stof"). Het is de werkelijkheid die overblijft wanneer verlangen en ego weggebrand zijn door het vuur van verlichting. Het symboliseert zuiverheid en verzaking aan verlangens. Het herinnert ons aan de tijdelijke aard van
ons fysiek lichaam, dat op een dag, na de dood, tot as zal worden verbrand. Het herinnert ons ook aan de dringende noodzakelijkheid om ernstig te streven voorwaarts te gaan op het spirituele pad en in dit leven zelf dicht bij God te komen. Vibhūti is verder ook een van de vier boeken van de Yogasoetra's van Patanjali. .


Bayadere; zie Devadasi of tempeldanseres.
Het is jammer dat we de Kalidasa’s geschriften, de Kamasutra, Koka Shastra (welke wel erotisch bedoeld is) zo snel pornografisch benaderen. We missen hierbij dan de essentie van het hoogste principe voor genot die niet materieel maar innerlijk tot bevrijding dient te leiden. Bevrijding van alles gezien de opperste schoonheid en liefde samengaan in een kernbegrip, loslaten van ego,
materie en existentie in een bad vol vertrouwen waar het diepere bestaan altijd zal baden en kunnen laven om vervolgens de opperste staat van Geluk weer door te kunnen en mogen geven, ze schenkt zo ogen aan ons ieder hart!


Bronnen Wiki en Madrason te ‘s-Hertogenbosch 10-08-2021